قرارداد مشاوره قراردادی است که موضوعات متنوعی را در حیطه‌های مختلف می‌تواند در برگیرد، اما به طور کلی طبق آیین نامه خرید خدمات مشاوره مصوب ۱۳۸۸ مشاوره شامل هر نوع خدمات مدیریتی، کارشناسی، مشاوره‎ای یا خدمات مهندسی مشاوره می ­شود که کارفرما مطابق با نیاز خود در هر حوزه فردی متخصص را به صورت ساعتی یا روزانه به خدمت می­ گیرد.

 

رابطه‌ای که بین مشاور و کارفرما ایجاد می­ شود رابطه‌ قرارداد کار یا استخدامی نیست بلکه رابطه مشاوره‌ای است و آثار مختص به خود را به دنبال دارد.

 

بیشترین کاربرد قرارداد مشاوره برای کارفرمایانی ست که دانش کافی برای پیش بردن اهداف خود ندارند یا به دنبال بهبود کسب و کار خود هستند، بنابراین فردی متخصص در زمینه مورد نظرشان را به کار می‌­گیرند و مشاور نیز تجربیات و دانش خود را در موضوع مورد نظر در اختیار کارفرما گذاشته و به طور ساعتی یا روزانه مطابق قرارداد دستمزد دریافت می‌­کند.

 

 

این روز‌ها بسیاری از افراد به واسطه نوع کسب‌وکار و شغلی که دارند ممکن است در میانه راه تجارتشان نیاز به تنظیم قرارداد به انگلیسی داشته باشند، زیرا از یک طرف گستردگی دنیای تجارت ممکن است این ایده را در ذهن هر کسب‌ و کاری شکل دهد که بعد از مدتی که از شکل‌گیری آن گذشت وارد عرصه بین‌المللی شود و از طرفی دیگر بسیاری از افراد و شرکت‌ها در داخل کشور در برخی موارد نیاز است قراردادی را با اشخاص حقیقی یا حقوقی خارج از کشور منعقد کنند که این قرارداد‌ها نیز مانند سایر قرارداد‌ها باید از مسائل حقوقی بهره‌مند باشند تا در مواقع لزوم بتوان آن را در دادگاه‌های داخلی و خارجی پیگیری کرد.

 

به همین دلیل یکی از نکات بسیار فراگیر و گسترده در دنیای تجارت و ارتباطات امروزی توجه به قرارداد‌ها به زبان انگلیسی به اندازه قرارداد‌های داخلی است.

 

هر قراردادی حداقل دو طرف دارد. یک طرف ممکن است شخص حقیقی یا حقوقی باشد. مخاطب تنظیم قرارداد به انگلیسی به طور کلی برای زمانی است که:

 

۱- یک نفر یا یک شرکت ایرانی باشد و طرف دیگر فرد یا شرکتی باشد که خارج از کشور باشد.

 

۲- دو طرف قرارداد در دو کشور مختلف اقامت داشته باشند.

 

۳- دو طرف ایرانی باشند، اما محل اجرای قرارداد، خارج از محل اقامت دو طرف (خارج از ایران) باشد.

 

 

قرارداد پرکیس یکی از انواع قرارداد‌های مشارکت مدنی است. قرارداد‌های پرکیس بین افرادی که در حوزه بهداشت و درمان فعالیت دارند مثل پزشکان و دندان‌پزشکان با کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها منعقد می‌شود و آن هم در شرایطی که این اشخاص بدون استخدام در مراکز درمانی به فعالیت بپردازند.

 

مخاطب این قرارداد به طور کلی برای زمانی است بین افرادی که در حوزه بهداشت و درمان فعالیت دارند مثل پزشکان و دندان‌پزشکان با کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها منعقد می‌شود و آن هم در شرایطی که این اشخاص بدون استخدام در مراکز درمانی به فعالیت بپردازند.

 

 

امروزه یکی از قرارداد‌های پرکاربرد و مهم قرارداد اجاره است. قرارداد اجاره را اجاره‌نامه می‌نامند. این قرارداد بین صاحب ملک و اجاره‌کننده بسته می‌شود و رابطه موجر و مستأجر را به صورت قانونی مشخص می‌کند.

 

به صاحب ملک موجر و به اجاره‌کننده مستأجر گفته می‌شود. اجاره‌نامه در واقع تعهدی است که طرفین به یکدیگر می‌دهند تا در صورت بروز اختلافات به آن مراجعه کنند. از این رو تنظیم قرارداد اجاره امری مهم تلقی می‌شود.

 

طرفین این قرارداد موجر یعنی مالک و مستاجر است؛ بنابراین با تنظیم این قرارداد مجوز استفاده از عین مستاجره به مستاجر داده می‌شود و اجاره بها نیز پرداخت می‌شود.

 

اجاره ممکن است نسبت به اشیا مانند اتومبیل، خانه یا حیوان یا انسان باشد. مانند آن که شخصی بخواهد از منزل دیگری استفاده و آن را برای مدتی اجاره کند. با تنظیم این قرارداد مستاجر مجوز بهره‌برداری از منافع ملک مالک را پیدا می‌کند.

 

بر اساس قانون کارآموزی، کارآموز شخصی است که بر طبق قرارداد کارآموزی برای فرا گرفتن یا افزایش مهارت در رشته معینی از صنایع در کارگاه‌ها یا مراکز کارآموزی که به وسیله صاحبان صنایع به موجب این قانون تأسیس می‌شود مشغول شود.

 

قرارداد کارآموزی قراردادی است که در آن رابطه کارفرما و کارآموز به منظور کارآموزی تنظیم می‌شود، از این رو، قرارداد کارآموزی یکی از قرارداد‌های حیاتی برای اشخاص محسوب می‌شود.

 

بی شک قرارداد کارآموزی از مهم‌ترین قرارداد‌های حقوقی تلقی می‌شود که برای افراد کارآموز و کارفرمایان جهت امر کارآموزی ضرورری می‌باشد.

 

 

زمانی که یک کسب و کار نوپا یا اصطلاحاً استارتاپی، در مرحله تشکیل و راه‌­اندازی است، پایه‌­گذاران آن تجارت، نیازمند تنظیم قراردادی تحت عنوان قرارداد هم­بنیان­‌گذاری یا تفاهم­نامه بنیان­گذاران هستند که به نوعی تعیین تکلیف حقوق و تکالیف هر یک از بنیانگذاران محسوب می‌­شود.

 

این قرارداد برای هر استارتاپ اهمیت فراوانی دارد، زیرا موجب می­‌شود تا در ادامه راه استارتاپ، اعضای موسس به کمترین اختلافات برخورد کنند. با تنظیم قرارداد هم­بنیان­گذاری، می­‌توان چارچوب حقوقی پروژه استارتاپی را به شکلی مستحکم ترسیم کرد و از طریق آن دورنمای پروژه استارتاپی را تا حد زیادی پیش‌­بینی کرد.

 

بنابر این، تنظیم قرارداد هم­بنیان­گذاری برای صاحبان ایده‌­های تجاری از مقدمات شروع کسب و کار آنها است.

 

قرارداد هم­بنیان‌­گذاری برای فرد یا گروهی از افراد کاربرد دارد که با پرورش یک ایده اولیه، قصد دارند تا آن را به مرحله تجاری­ سازی و کسب سود برسانند.

 

این گروه‌­های غالباً کوچک که معمولاً هم از قشر جوان تشکیل می‌­شوند، می‌­توانند با تنظیم قرارداد هم­بنیان­گذاری و تقسیم وظایف و شرح مسئولیت‌­ها و همچنین سهم مالی هر یک از شرکا، از بسیاری از چالش­‌های آتی کسب و کار خود جلوگیری کنند و با تمرکز کافی بر پروژه خود آن را توسعه دهند.

 

پس اگر شما و دوستانتان قصد دارید تا ایده جدیدی را به مرحله عملیاتی شدن نزدیک کنید، بدون شک تنظیم یک قرارداد همبنیانگذار، از مهم‌ترین قدم­‌های پیشبرد کسب و کار شما است.