به طور کلی بروکر یا کارگزار افراد یا سازمان‌هایی هستند که به نوعی واسطه میان خریدار و فروشنده محسوب شده و شرایط لازم برای انجام معامله میان آن‌ها را فراهم و در قبال انجام وظیفه خود مزد دریافت می‌کنند.

 

کارگزاران در زمینه‌های مختلفی تخصص داشته و بر اساس تخصص و تبحر خود در زمینه خاصی فعالیت می‌کنند. به عنوان مثال، یکی از معروف‌ترین کارگزاری، کارگزاری بورس است. به توافقی که میان مشتری حقیقی یا حقوقی با کارگزار صورت می‌گیرد، قرارداد بروکری اطلاق می‌شود که تنظیم این قرارداد حائز نکات حقوقی بسیار مهمی است.

 

در قرارداد بروکری از یک سو شخص حقیقی یا حقوقی وجود دارد که تصمیم دارد در زمینه‌ای خاص که در آن مهارت و تبحر ندارد معامله کرده، از سوددهی معامله خود نیز مطمئن باشد و تا حد امکان میزان ریسک چنین معامله‌ای را به کمترین حد برساند و از سوی دیگر کارگزاری وجود دارد در زمینه تخصصی خود پیشنهاد خرید یا فروش را به مشتری ارائه داده تا با کم‌ترین ضرر مالی مشتری موفق به انجام معاملات خود شود؛ بنابراین با تنظیم قرارداد بروکری مشتری به سود و کارگزار به حق العمل مشخص شده خود دست می‌یابد.

 

 

قرارداد‌های بین‌المللی، قرارداد‌هایی هستند که در آن حداقل یک عنصر خارجی وجود داشته باشد، مثل محل اجرای قرارداد، محل انعقاد قرارداد یا تابعیت طرفین. قرارداد‌های بین المللی قرارداد‌هایی هستند که محل انعقاد یا محل اجرای آن در کشور‌های مختلفی باشد.

 

در تنظیم قرارداد‌های بین المللی، به طور کلی، قانون محل تنظیم قرارداد، حاکم بر قرارداد است و نباید مفاد قرارداد با قانون تجارت کشور در تضاد باشد.

 

در انعقاد و تنظیم متن قرارداد‌های بین‌المللی مسأله تسلط به اصول و قواعد تنظیم قرارداد‌ها بدون شک عامل دستیابی به موفقیت در تنظیم هر چه بهتر قرارداد‌ها است. با توجه به این که قرارداد بین المللی انواع مختلفی دارند اصولا می‌توان گفت قرارداد‌های بین‌المللی برای افرادی بیشتر کاربرد دارد:

 

۱_ قرارداد بین المللی مناسب برای ارائه کنندگان تسهیلات و استفاده کنندگان از تسهیلات یعنی قرارداد تامین مالی کاربرد دارد.

 

۲_ قرارداد بین المللی برای افرادی که در تاسیسات زیر بنایی یعنی احداث، بهره برداری و انتقال مشغول هستند، کاربرد دارد.

 

۳_ قرارداد بین المللی برای صاحبان تجارت که صاحب برند یا سیستم اقتصادی هستند، کاربرد دارد.

 

۴_ برای دارندگان دانش فنی کاربرد دارد، یعنی تحت عنوان قرارداد لیسانس.

 

 

قرارداد سرمایه‌گذاری، یکی از پرمخاطب‌ترین قرارداد‌ها است که بر اساس آن جذب سرمایه برای یک تجارت خاص صورت می‌گیرد. تنظیم قرارداد سرمایه‌گذاری به افراد این امکان را می‌دهد تا در صورت نداشتن سرمایه از ادامه مسیر منصرف نشده و با تجاری کردن ایده خود و جذب سرمایه‌گذار آن را عملی کنند.

 

مخاطبان این قرارداد از یک سو کارآفرینانی هستند که با وجود یک ایده تجاری و کاربردی، سرمایه لازم جهت راه اندازی ایده خود را ندارند و از سوی دیگر سرمایه‌گذارانی هستند که به جهت برخورداری از قدرت مالی در صدد ورود و سرمایه‌گذاری در کسب‌ و کار‌ها هستند.

 

بنابر این، با تنظیم قرارداد سرمایه‌گذاری می‌توان از سرمایه این افراد جهت راه‌اندازی کسب و کار‌ها با در نظر داشتن حق و حقوق قانونی آن‌ها استفاده کرد.

 

 

قرارداد فروش کالا یا همان قرارداد بیع، قراردادی است که بین فروشنده از یک طرف و خریدار یا مشتری از طرف دیگر منعقد می‌شود. فروشنده شخصی است که با تنظیم قرارداد فروش تعهد می‌کند شی یا کالای معینی را بفروشد و خریدار در ازای مبلغ مشخصی مال موضوع قرارداد را خریداری می‌کند. تنظیم این قرارداد نیاز به تشریفات خاصی ندارد و معمولا به شکل غیر رسمی منعقد می‌شود.

 

مخاطب این قرارداد شخصی ست که مالکیت کالای خود را در مقابل دریافت مبلغ مشخصی به دیگری یعنی همان خریدار انتقال می‌دهد و به محض انعقاد این قرارداد، اثر قرارداد که همان انتقال مالکیت است بر طرفین بار می‌شود.

 

در قرارداد فروش کالا شرایط و تعهدات طرفین از پیش تعیین می‌­شود تا از به وجودآمدن اختلافات بعدی جلوگیری شود و هر دو طرف قرارداد به مقصود خود از انعقاد آن به طور کامل دست یابند.

 

 

قرارداد وکالت، نوعی از نمایندگی قراردادی بوده است که باعث ایجاد یک رابطه حقوقی می‌شود که در آن نماینده می‌تواند یک قرارداد را به نام و حساب دیگری که طرف معامله است منعقد کند.

 

در این نوع از نمایندگی یعنی وکالت، وکیل با دریافت وکالت از موکل خود می‌تواند با اراده خود مبنی بر انعقاد معامله و عقد مورد نظر موکل آثار حقوقی آن قرارداد را ایجاد کند و ایجاد این آثار برخاسته از اراده وکیل بوده، اما متوجه موکل می‌شود و او مسئول اجرای تعهدات قراردادی است.

 

تنظیم قرارداد وکالت برای چه کسانی کاربرد دارد؟ قرارداد وکالت اصولا برای تمام افرادی کاربرد دارد که برای انجام امور اعتباری و مادی در شرایطی که توان و اراده برای انعقاد قرارداد ندارند ایجاد می‌شود و به این شکل موکل به دیگری وکالت برای انجام عمل حقوقی مورد نظرشان می‌دهد.

 

اصولا وکالت برای واگذار کردن انجام اموری به دیگران است و هر موضوعی که این قابلیت را داشته باشد می‌تواند مورد وکالت واقع شود.

 تنظیم قراردا‌د فروش سهام چیست؟ چه کاربردی دارد؟

 

به طور کلی تنظیم قرارداد فروش یا انتقال سهام در شرکت‌های مختلف امری رایج و معمول محسوب می‌شود که طی آن فردی که سهام‌دار فعلی یک شرکت است، کلیه حقوق و تعهدات ناشی از سهام خود را به شخص دیگری انتقال می‌دهد و به عبارتی با خروج سهام‌دار قبلی از شرکت و به موجب این قرارداد شخص دیگری جایگزین شخص فعلی می‌شود.

 

مخاطب این قرارداد از یک سو سهام‌داری فعلی یک شرکت است که قصد خروج از شرکت و واگذاری سهام به انضمام کلیه حقوق و تعهدات خود را دارد و از سوی دیگر شخصی است که با در نظر داشتن وضعیت حقوقی و مالی یک شرکت تصمیم دارد با خرید سهام به جمع سهام‌داران بپیوندد. توجه داشته باشید که در این قرارداد شرکت به عنوان یک شخص حقوقی نمی‌تواند طرف قرارداد واقع شود.